Tekst:
Rascwietali jabłoni i gruszy, popłyli tumany nad riekoj;
Wychodiła na bierieg Katiusza, na wysokij bierieg, na krutoj.
Wychodiła, piesniu zawodiła, pro stiepnogo, sizogo orla,
Pro togo, kotorogo lubiła, pro togo, czji pis’ma bieriegła.
Oj, ty piesnia, piesienka diewiczja, ty leti za jasnym sołncem wsled,
I bojcu na dalniem pograniczje, ot Katiuszy pieriedaj priwiet.
Pust’ on wspomnit diewuszku prostuju, pust’ usłyszyt, kak ona pojot,
Pust’ on ziemiu bierieżot rodnuju A lubow’ Katiusza sbierieżot.
Rascwietali jabłoni i gruszy, popłyli tumany nad riekoj;
Wychodiła na bierieg Katiusza, na wysokij bierieg, na krutoj.